Ik houd van dit land, waar de kaas, als je maar lang genoeg wacht, gewoon vanzelf naar je toe loopt, waar de blonde koeien met krullen in je achtertuin staan en wat reeën de bosrand verderop verfraaien.
Het gebeurt me wel vaker, dat iets niet helemaal lukt zoals ik het me had bedacht. Na een korte aanval van frustratie en verwensingen naar mezelf lans ik iets anders in elkaar. Dus met een soep van witte chocolade, gemaakt met room, vanillemerg en opgeklopt eiwit, kon ik weinig anders dan overgaan op Plan B: een soep van witte chocolade met frambozen, rozemarijnsuiker en een zoete soepstengel.
Om vanuit restjes een lekker nieuw maal te bereiden, scan ik in mijn hoofd alles wat ik in huis heb. Het wordt een bietenkokossoepje, nog nooit gemaakt, maar ik ben toch rode kroten aan het poffen in de oven dus lijkt me dat een staafmixer en wat kokosmelk het meeste werk doet. En voor bij de koffie wordt het vadsige carrotcake.
Geen zin om boodschappen te doen en niet veel in huis. S.O.S koken dan maar. Ik check even de koelkast: nog twee gehaktballen, wat laffe sla, een halve aubergine, melk, spek en boter. Ik denk dat het vandaag pannekoeken worden.